Ανώτατη ταχύτητα 30 χλμ/ώρα στην πόλη…μια όχι και τόσο καλή ιδέα

Στις 3 Ιανουαρίου 2025, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών έθεσε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση τον Νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Στο πλαίσιο αυτό καλούνται να συμμετάσχουν εκπρόσωποι κοινωνικών ομάδων αλλά και κάθε ενδιαφερόμενος γενικά, καταθέτοντας τις προτάσεις τους για τη βελτίωση των διατάξεων του νέου Κ.Ο.Κ. Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2025 και έπειτα θα ψηφιστεί στη Βουλή, για να εφαρμοστεί μετά από 3 μήνες.

Αρκετές οι αλλαγές,  αλλά αυτή που συζητιέται περισσότερο και προβληματίζει ιδιαίτερα, είναι η γενίκευση του ανώτατου ορίου ταχύτητας των 30χλμ/ώρα εντός κατοικημένων περιοχών και όχι μόνο σε περιπτώσεις σχολείων, παιδικών χαρών και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας. Τον τελευταίο καιρό, πολλοί φίλοι, μετά από ένα γρήγορο και διαδικαστικό «γειά τι κάνεις, όλα καλά» περνάνε στο παρασύνθημα, ζητώντας να εκφράσω την άποψή μου για αυτό που πάει να εφαρμοστεί. Η απάντηση για το αν είναι σωστό ή λάθος είναι δύσκολή και πολύπλοκη για έναν και μόνο λόγο. Εμπλέκεται στη διαδικασία ο ανθρώπινος παράγοντας. Μείναμε μόνο στους νόμους της φυσικής και της τεχνητής νοημοσύνης, που όντως δικαιώνουν τον περιορισμό στα 30 χιλιόμετρα, καθώς, εάν προκύψει πρόσκρουση με 30χλμ/ώρα, ο κίνδυνος θανάτου είναι 10%, ενώ γίνεται 80% στα 50 χλμ/ώρα. Ναι, αλλά έχουμε να κάνουμε με διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες οδηγών και αυτό δυστυχώς, δεν έχει ληφθεί υπόψιν.

Μέσα από το μόνιμο ελάττωμα της ανικανότητας του Έλληνα, δηλαδή εκείνο της συμπόρευσης χρονικά με άλλες χώρες, σε θέματα τεχνολογίας, οδικής ασφάλειας κ.α., προκύπτει ένα πλεονέκτημα. Μας δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιούμε  τα αποτελέσματα, που προκύπτουν από την εφαρμογή καινοτόμων σχεδίων στους άλλους και εμείς να κρίνουμε, αν τελικά θα τα εφαρμόσουμε ή θα τα απορρίψουμε. Πολλές χώρες, έχουν διαφορετική δομή εξουσιών σε σχέση με εμάς. Εφαρμόζουν το παραπάνω… «πείραμα», σε εσωτερική διαδικασία. Συγκεκριμένα, στη Γαλλία από το 1990, ο νόμος εξουσιοδοτεί τους δημάρχους να προσαρμόζουν τη μέγιστη ταχύτητα που επιτρέπεται στο δήμο τους.  Αρκετές μεγάλες πόλεις της Γαλλίας όπως το Στρασβούργο, η Τουλούζη, η Ρεν, η Λιλ και το Παρίσι έχουν ήδη περιορίσει την ταχύτητα στα 30 km/h σε όλο ή μέρος του δικτύου τους.  Εκτός από τα επιχειρήματα για την ασφάλεια, οι δήμαρχοι των παραπάνω πόλεων, δικαιολόγησαν σε μεγάλο βαθμό την απόφασή τους, προβάλλοντας την ανάγκη μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο μέτρο είναι όχι μόνο δύσκολο να εφαρμοστεί, αλλά και επικίνδυνο για την οδική ασφάλεια, ειδικά στους πρώτους μήνες εφαρμογής του. Μη μας διαφεύγει ότι το όριο ταχύτητας των 30 km/h σημαίνει ότι πρέπει να οδηγούμε συνεχώς κάτω από 30 km/h. Δεν είναι συνιστώμενη, αλλά η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα. Για αυτό, λοιπόν, από την πρώτη κιόλας μέρα εφαρμογής του, όλοι οι οδηγοί θα είμαστε παράνομοι. Εφόσον, όλοι….τότε κανένας, αφού αυτομάτως το μέτρο βαφτίζεται γραφικό και αδύνατον να εφαρμοστεί και άλλο τόσο να αστυνομευτεί. Επίσης, έχοντας τα μάτια μας «κολλημένα» στο ταχύμετρο και όχι στον δρόμο, αντί να μειωθεί η απόσταση ακινητοποιήσεως, θα πολλαπλασιαστεί ο χρόνος αντίδρασης επί δύο ή επί τρία. Το αντεπιχείρημα ότι, θα τοποθετηθούν τεχνικά ή ηλεκτρονικά μέσα (κάμερες κτλ.) για τη διαπίστωση των παραβάσεων, δεν με καλύπτει, καθώς για… χρόνια (μπορεί και για πάντα), θα κυκλοφορούμε περιμένοντας «τον πρίγκηπα καβάλα στο λευκό άλογο». Τον ίδιο «πρίγκηπα» που θα αλλάξει και το βιβλίο των θεωρητικών μαθημάτων για απόκτηση διπλώματος οδήγησης, με τα πρόστιμα να είναι ακόμα σε δραχμές!

Επίσης, από την εμπειρία, μου σαν διαβεβαιώνω, ότι, το συγκεκριμένο μέτρο του περιορισμού του ορίου ταχύτητας στα τριάντα χιλιόμετρα, όχι μόνο δεν θα μειώσει, αλλά θα αυξήσει την ατμοσφαιρική ρύπανση. Είναι απλό. Τα οχήματα δεν σχεδιάστηκαν – κατασκευάστηκαν για μια τέτοια ρεαλιστική εφαρμογή. Τεχνικά, μόλις επιλέξεις σε ένα αυτοκίνητο την τρίτη ταχύτητα, είναι σίγουρο ότι θα φτάσεις πάνω από 30 χλμ./ώρα. Άρα, θα αναγκάζεσαι να έχεις στον επιλογέα σου την δεύτερη ταχύτητα, με περισσότερες στροφές στον κινητήρα, άρα μεγαλύτερη κατανάλωση και ρύπανση περιβάλλοντος. Ένα όχημα, δεν είναι φτιαγμένο να οδηγείται με σταθερά χιλιόμετρα στη δεύτερη ταχύτητα, εκτός εάν επικεντρώνεται η προσοχή του οδηγού για αυτό το σκοπό. Έτσι, θα προσπαθούμε να παλέψουμε με τέτοιες αντιξοότητες δίνοντας λιγότερη προσοχή στους δικυκλιστές που με τον νέο Κ.Ο.Κ. , επιτρέπεται να πραγματοποιούν ελιγμούς δεξιά και αριστερά ανάμεσα από  οχήματα που κινούνται με ταχύτητες κάτω των 30χλμ/ώρα.

Η ιδέα προήλθε το 1992 από το Γκρατς της Αυστρίας, που περιόρισε στα 30χλμ/ώρα τους οδηγούς, σε όλους τους δρόμους της επικράτειάς του. Φίλοι, αναγνώστες, ας είμαστε αισιόδοξοι, αφού, ως… «Αυστριακοί» εμείς οι Βολιώτες, θα προσαρμοστούμε μια ώρα αρχύτερα  από όλους τους άλλους!