Η κατασκευή νέων δρόμων δημιουργεί απλώς περισσότερη κίνηση.

Πολλοί από εμάς έχουμε περάσει περισσότερο χρόνο από όσο είχαμε υπολογίσει, «κολλημένοι» σε καθημερινά μποτιλιαρίσματα. Η ιδέα νέων ή ευρύτερων δρόμων μπορεί να φαντάζει ως μια λύση. Ωστόσο, η κατασκευή περισσότερων δρόμων δεν θα μας βοηθήσει να κινηθούμε πιο γρήγορα και αντί να μειώνουμε την κυκλοφοριακή συμφόρηση, αυξάνουμε την κυκλοφορία.

Η κατασκευή νέων δρόμων κάνει την οδήγηση ευκολότερη και πιο ελκυστική, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να οδηγούν περισσότερο και πιο συχνά. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν μεγαλύτερες αποστάσεις απλώς και μόνο επειδή υπάρχει ένας νέος δρόμος.

Έστω, ότι χρειαζόμασταν 20 λεπτά για να οδηγήσουμε από το σπίτι μας εώς το πλησιέστερο μάρκετ. Τώρα, κατασκευάστηκε ένας νέος δρόμος, που σημαίνει ότι μπορούμε να φτάσουμε σε ένα άλλο σούπερ μάρκετ σε 15 λεπτά λόγω λιγότερης κίνησης, παρόλο που είναι πιο μακριά. Συνηθίζουμε να ψωνίζουμε εκεί και η μείωση του χρόνου ταξιδιού ενθαρρύνει τους ανθρώπους στο δρόμο μας να πάνε εκεί και με αυτοκίνητο. Έπειτα, λίγοι ακόμη άνθρωποι στον επόμενο δρόμο κάνουν το ίδιο, και ακόμη περισσότεροι στον επόμενο δρόμο.

Πολύ γρήγορα, το ταξίδι στο σούπερ μάρκετ διαρκεί περισσότερο από ποτέ. Επίσης προσθέσαμε περισσότερη ατμοσφαιρική ρύπανση, ακριβώς τη στιγμή που πρέπει να τη μειώσουμε. Αυτό ονομάζεται "επαγόμενη κυκλοφορία" και είναι πραγματικό πρόβλημα

Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να οδηγούν περισσότερο και πιο συχνά λόγω νέων δρόμων, αυτό ονομάζεται «επαγόμενη» κυκλοφορία. Αυτό δεν είναι νέο – οι ειδικοί στις μεταφορές το έχουν δει να συμβαίνει εδώ και δεκαετίες – που χρονολογείται από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μελέτες έχουν δείξει όλα αυτά τα χρόνια, ότι οι νέοι δρόμοι δεν ανακουφίζουν τη συμφόρηση, αλλά την επιδεινώνουν, καθώς η «προκαλούμενη» κίνηση γεμίζει όλο το νέο οδικό χώρο και ξεχύνεται στο υπόλοιπο οδικό δίκτυο.

Πιο πρόσφατα, έρευνα σε οδικά έργα του Ηνωμένου Βασιλείου από την Εκστρατεία για την καταπολέμηση της αστυφιλίας, έδειξε ότι η κυκλοφορία αυξήθηκε κατά μέσο όρο 47% πάνω από τα επίπεδα υποβάθρου, με ένα σύστημα που υπερδιπλασίασε την κυκλοφορία σε 20 χρόνια.

Αν η κυβέρνηση, αντί να σπαταλήσει χρήματα χτίζοντας νέους δρόμους, διευκόλυνε τους ανθρώπους να ταξιδεύουν χωρίς τα αυτοκίνητά τους, θα βλέπαμε λιγότερη κυκλοφοριακή συμφόρηση και ατμοσφαιρική ρύπανη.

Αυτό σημαίνει επένδυση σε περισσότερες διαδρομές πεζοπορίας και ποδηλασίας για να επιτραπεί σε περισσότερους ανθρώπους να ταξιδεύουν με αυτόν τον τρόπο – για παράδειγμα, οι δήμοι, θα μπορούσαν να κλείσουν τους οικιστικούς δρόμους στην κυκλοφορία, καθιστώντας δυσκολότερο για τους ανθρώπους να οδηγούν αλλά ευκολότερο να περπατούν και να κάνουν ποδήλατο.

Επίσης σημαίνει, επένδυση στις δημόσιες συγκοινωνίες. Καλύτερη αξιολόγηση των καθημερινών αναγκών ως προς την σύγχρονη αστική και περιαστική μετακίνηση. Συγχρονισμός διαφορετικών μέσων μαζικής μεταφοράς για την μετακίνηση από το σημείο Α στο σημείο Β με ρεαλιστικά δελεαστικά κίνητρα κέρδους χρόνου και χρήματος.